Bugün biraz ara verdim hayata köstekli saatimi bir kenara býraktým Sen vardýn þimdi zamanýmda bende oturup sana yazmaya baþladým Þöyle denize karþý martýlar falan filan falan filan da sen yoksun halen Ne biçim yazdým deme aþk böyle saçmalamak iþte hep orada baþlar saçmaladýðýn yerde Zamaný kaybettiðinde bak þimdi sýcak havada önünde bir tabak soðuk kavun Sen martýlardan medet umarsýn aþkýna þiir yazmaya deniz biraz yüksekten görülse de Ayaklarýný uzatýp kavunu yesene ne yapýcan sen aþký buranýn martýlarý çok þanslý çünkü sana þiir yazdýrýyorlar bide tanýsalar seni belki þiiri onlar söylerdi bak zaten söylüyorlar aþkým merak etme nerdeler bu martýlar bak yine kayboldular zamanla onlarda yok oldular
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.