HERKESİN HİKAYESİ

Þehire göçmüþtü düðünden sonra
Hanýma söz vermiþ, tutuyor þimdi.
Daha ilk günlerde düþmüþtü dara
Yutkunup, yutkunup yutuyor þimdi.

Kiminin hayali vardýr, silinmez
Kiminin hayatý zordur, bilinmez
Kiminin talihi kördür, gülünmez
Derdine ne dertler katýyor þimdi.

Kaç kira ödedi, o da bilmiyor
Birikmiþ borçlarýn sonu gelmiyor
Böyle bir yaþamý aklý almýyor
Taksit, taksit ömrü bitiyor þimdi.

Gurbeti bir türlü gözü tutmadý
Köyüne dönmeye gücü yetmedi
Ýçinde bir kor var yanýp bitmedi
Sýlasý gözünde tütüyor þimdi.

Çobanlýk yapardý dað taþ gezerdi
Haytalýk ederdi bazen üzerdi
Çeþmede kýzlarý yandan süzerdi
Anýlar hançerden, batýyor þimdi.

Kadere kýzýp da küsse ne olur
Ya sabýr deyip de sussa ne olur
Sakalý kýrarmýþ kesse ne olur
Aynada kendine çatýyor þimdi.

Ýnsanlar var baþý daðdan yücedir
Ýnsanlar var kökü kýldan incedir
Her gündüzün sonu elbet gecedir
Karanlýða dalýp, yitiyor þimdi.

Ebedi deðildir, dünyada kalmak
Þu yaban ellerde kim ister ölmek
Binlerce mezar var zor olur bulmak
Herhangi birinde yatýyor þimdi.

Hidayet GEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: