BİZİM KÖY

Kelemen’in sapaðýný dönünce
Tepe baþý Totak önü bizim köy.
Viran olmuþ peð’lerini görünce
Tarihine çeker seni bizim köy.

Kara Salim odun etmiþ ormanda
Arif emi öküz koþmuþ harmanda
Ferik nine yuð eðirmiþ kirmanda
Her insaný, bin bir aný bizim köy.

Kimler gelip, sende dünür oldular
Kimler gidip, gelin alýp geldiler
Kimler kimle tarla, takým böldüler
Gölge bize, gardaþ yaný bizim köy.

Kazanlarda keþkek, lokma piþerdi
Meydanýnda çoluk çocuk koþardý
Halaylar da genç ihtiyar çoþardý
Sonbaharda düðün günü bizim köy.

Muhtar Halil, Hacý Musa baðrýnda
Ýsmet dayý keçi gütmüþ böðründe
Niceleri can vermiþler uðrunda
Mýstýk çavuþ nerde hani bizim köy.

Sorgun düzü yolcularýn otaðý
Yedi hane bir motorun ortaðý
Çeþme baþý, aþýklarýn yataðý
Bir güzele bakar on’u bizim köy.

Karþýlýksýz aþýk olan, bilirim
Aþkýna karþýlýk bulan, bilirim
Elleri böðründe kalan, bilirim
Hemi aðýt hemi mâni bizim köy.

Galip, Lokman çobanlarýn hasýdýr
Koyun, kuzu bayýrlarýn süsüdür
Esen rüzgar, sessizliðin sesidir
Hüzün alýr akþam beni bizim köy.

Abuþlular çift sürmeye gitti mi?
Gedikliler ýrgat neyim tuttu mu?
Memiþliler yoz davarý sattý mý?
Sende olan bende yeni bizim köy.

Eski günler mazi oldu, neyleyim
Yeni nesli gurbet aldý, neyleyim
Kimi döndü kimi öldü, neyleyim
Hasretimin boyu, eni bizim köy.

Hidayet’im yaðmur çamur yürüsün
Yürüsün de toprak kokun bürüsün
Unutursam bu bedenim çürüsün
Yolun baþý, yolun sonu bizim köy.

Hidayet GEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: