BİR DERYA GÖZYAŞI

Bir derya gözyaþý,
Bir damla umut...

Patlamaya hazýr bir bombaydý dilim.
Sus emrini aldýðýmdan beri;
Yetim býraktým efkârlý cümleleri.

Sofu bir tavrým vardý derviþlere benzeyen
Onlar coþtular ney sesinde...
Bense kayboldum bir girdabýn içinde.

Neden anlamsýz geliyordu ezgiler?
Sol anahtarýný mý kaybettim yoksa?
Þarkýlar mý kilitlendi?

Sevda yorgunu hislerimi üzen,
Adaletsiz bir düzen vardý...

Mahkûmdum belki de feleðin adaletine...
Gereði iki kez düþünülmeden,
Ýnfaz edilmeye...
Tek celsede!..

Þimdi hangi çocuksu mazeretle ikna olacaðým?
Ýçimdeki aðlayan çocuðu nasýl susturacaðým?

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: