Babam ve Çocukluğum -2

Babama

Öfkelenmedim
Terk edip gittiðinde bizi
Küsmedim… Gönül koymadým;
Bakakaldým… Susa kaldým… Az kaldým…
Ah! Evet… Ne yalan söyleyeyim- özledim… Yandým… Aðladým…
-En çok da bayramlarda-
Hani en çok sevdiðini özlermiþ ya insan
Sevdiðine aðlar… Sevdiðine yanarmýþ ya hani… Ýþte öyle…
Yanarak, aðlayarak, susarak,
En çok da eksik kalarak sevdim babamý…

Hani öyle alýþýlmýþ… Kanýksanmýþ
Hani öyle bildik tanýdýk… Hani öyle aþina olduðumuz gibi deðil
Ne bileyim iþte; ben babamý baþka türlü, çok acayip, çok güzel sevdim
Babam, kanatlý kocaman bir devdi çünkü yuvasýna dönecek olan
Ben babamý derin özlem… Aðýr hüzün… Acý bir tebessümle
Annemin dalýp dalýp gidiþinde… Ýç çekiþinde
Boðazýna düðümlenen sesinde… Sözünde…
Gýkýný çýkartmayan acýsý… Gözyaþý
Ve dinlediði ayrýlýk þarkýsýnda sevdim
“Yârim Ýstanbul’u mesken mi tuttun
Gördün güzelleri beni unuttun…”

Çocuktum;
-12 yaþýnda- kocaman adam oldum birden bire
Okula veda ettim -okula gitmek çocuklarýn iþiydi çünkü-
Boyumdan büyük iþlere kalkýþtým
Benden büyük ve benden çok aðýr iþlere çýraklýk ettim
Hem çocuk iþçi… Hem de devrimci oldum üstüne üstlük
Kýzdým…
Ve kýzdýrdým -çocuklarý mutsuz kýlan tanrýyý-
Tacýný savurdum… Sofrasýný yýktým, tahtýný devirdim krallarýn -bile isteye-
Kötü kalpli krallarýn -ki bütün krallar kötü kalpliydi zaten-
Sarayýný yýkmaya çalýþtým baþlarýna -sokak sokak-
Dik durdum; Gözaltýlar, Ýþkenceler, zindanlar, mahpushaneler gördüm;
Babamýn benimle gurur duyduðu
Ne mutlu bana…
Ben babamý baþka türlü; çok acayip, çok güzel sevdim
Babam, kanatlý kocaman bir devdi çünkü yuvasýna dönecek olan…
Çocuk yýllarým ve Nisan 2021

Sosyal Medyada Paylaşın: