Bil ki,ilk gün gibi Belki rastlarým diye Seni sevmekten hiç vazgeçmedim Þimdi sen yabancý olsanda Yüreðimde senden baþka hala O kadar yýl geçti kimse olmadý.
O güzel bir kadýndý Uzun boylu kumral Bir o kadarda alýmlý Rüzgar nefesiyle esen gülüþlerinde Aþk yüklü gökyüzü bakýþlarýnda Ela gözlü, O güzel bir kadýndý..
Onu her gördüðümde Her þeye raðmen Bekleyiþim umutsuz olsada Aþk yorgunu, Eylül kokusunu sarmýþ, Mor menekþe çiçeklerinin Islak, kaldýrýmlarýna býraktýðý Son gün batýmý gizemli vakitlerde Sen gittin ya, Bilmem nedendir Uzaklaþan günlerden kalma O eski fotoðraflara özlemle baktýkça Bir baþka sevdiðim için Hatýrlar mýsýn, O eski dar sokaðýn Ýz býrakan masum köþesinde Ve, yalnýz Senle tattýðým duygular içimde Hep bekleyen ben olurdum..
Ama sen, sen baþkaydýn Benim için, Ýçimde deli bir cesaret O eski aþk yorgunu Boþ sokaða bakarak Attýðým adýmlarýmda hep Düþlerin içinde yaþanan zamanýn Giderken býraktýðýn Can sýkýcý, O buðulu, soðuk sesin yankýlanýr Bitti artýk, Baþka birini bul bundan sonra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.