bu þehirde kaldý sevdiklerim çocukluðum gençliðim olgunluk çaðým kalan bendim belkide en çok bir de yalnýzlýðým
ah istanbul ah yalanlarýnla sevdim seni gecelerinde hep yýldýzlarý tanýdým þarkýlarýnda hüzün tadýný hüzzam makamýnda yürüdüðüm yollarýnda çýkmaz sokaklarýný tanýdým hiç çýkamadýðým
içtim , sarhoþ olamadým boþ kadehlerin ardýnda kalmýþtý izleri dudaklarýmda sevgilerin illa da sevgilinin
içtendi bakýþlarý oysa gülümseyen gözlerinde yürekliydi sevdalarý belki vardý yüreðinde kýrýntýlarý bir sevginin bir sevgiden, sevdadan belki biraz da yalan ya da, yalancý baharlardan renkleri soluk bir resimde
hep aldandýðým kalmamýþ sevgiliden bir iz gecenin karanlýðý sararken loþ sokaklarýnda sessiz yankýlarýnýn bir yüreðin çýkmazlarýnda ya da sesleri tüm kahkahalarýnýn buruk bir yalnýzlýðýn koynunda
sokaklarýný sevdim bir de gecelerini istanbul hele yalnýzlýðýný mevsimlerce koparmaya kýyamadýðým o güzelim kýr çiçeklerini sevdim ve açmadan solan renklerini
bu þehirde kaldý her þey biraz buruk bir tadýyla sabah rüzgarýnda her çiçeðin kuruyan yapraklarýna çið düþmüþçesine geride kalan bir mevsimde iki damla gözyaþýyla ...
Mert YIGITCAN
Maltepe / istanbul 02 / 01 / 2008 02:40 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.