belki bir hayal gibi solan bir gülün ardýndan birkaç damla göz yaþýydý bir sonbahar akþamýna savrulan ve kurumuþ yapraklarca solgun bir sabahýn çið taneleri düþmüþtü gözlerime ýlýk bir rüzgardý kalan yalancý baharlardan yalansýz sevgileri hatýrlatan
sonra, yaktým tüm anýlarla birlikte, yaktýðýn yüreðimi savruldu bütün sokaklarýna puslu akþamlarýn ve , silindi hepsi de seninle bu þehrin gecelerinde sen de silindin gözlerimde
ne sen varsýn artýk ne de bendeki sen ne de yüreðimde o sevgi ben sildim maziyi ve sildim yüreðimdeki seni býraktým yýldýzlarda o senli düþlerimi
belki vefa herþeydi kalýcý olan ise yalnýzca sevgi olmalýydý belki de geçmiþten bu güne kalan oysa ki, nedendir bilmem yalnýzca adýný anýmsýyorum bu gün bir yalan dý senin adýn yalnýzca , bir yalan ..
Mert YIGITCAN Maltepe / istanbul mayýs 2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.