zamansýzdýr
ömrün ruh çiçekleri
her sabah ýþýðýn renklerini kutsar yaþam
damla damla hârelenir nazlý nazlý havalanýr
sevginin kelebekleri
mühürlenmemiþ kalplere merhem olur
adýmý unutan
kelimelerin sokaðýndan geçiyorum
uygunsuz mevsimlerin karesine dikey meridyenler çizen ayaklarým
suya yorgun düþen servilerin kýrýklýðýný yansýtýrken
çarpýk kentlerin isli sokaklarýnýn çapaðýnda
darmadaðýn insanlarla yol tüketip
ömür eskitiyorum
telaþlý kalabalýðýn
adýmlarýnýn izlerini taþýyan ayyaþ kaldýrýmlarýna savrulan
kötürüm umutlarý ýsýtan Kasýmýn heba olan gülüþlerine yazýk
savrulup giden rüzgârýn önünde insanlýðýn kötülükle bitmeyen sýnavý ah!
ve ölü çimenlerin üstünde sarý sarý yapraklarýn son dansý son vivaldisi
zor ama umut hep vardýr sloganýyla yükselen güneþe selam olsun
daðlarýn karlý kaþlarýnda pýrýldayan
aþkýn pýrýltýsýna da selam olsun
yaþam ve zýtlýklar...
zamanýn geçimsiz aðzýnda geçim sýkýntýsý
hak edenin hak edemediði yokluk varlýk imtihanlarý
ve dolu dizgin bitip tükenmeyen harami savaþlarý ah!
koridorumdan geçtiniz uðursuz yarasa sürüleri
karanlýk mabedinize çekilen ayaklarýmý kemiklerine kadar sýzlattýnýz
gölgeme çarptýnýz ateþ üfüren nefesinizle yaktýnýz günlerimi aylarýmý yýllarýmý
beni de soldurdunuz herkes gibi göðsümün göðünü bulandýrdýnýz
iðrenç oyunlarýnýzla
hazýrlýksýz yakalanan ruhumda ah!
hiç bitmeyen yavru ceylan aðýtlarý soldurdunuz gülümü
kurda kuþa yem ettiniz kalbimde fýþkýn veren incecik damarlarýmý
ruhuma ördünüz ecel aðlarýný
kestiniz yaþam arterlerimi
akýttýnýz gül gibi kanýmý
bataklýða
ancak
kötülük ansýzýn gelen fýrtýnayla daðýlan bulutlara benzer
erken açan heves ve tutkularýnýzýn kör çiçekleri sam yellerinde vuruldu
geriye iblise baðlý yamalý yüreklerinizle boþluða açýlan çirkefliðinize
zamanýn tüküresi kaldý
marazlý bir ölüm gibisiniz hastalýklý ellerinizde veba mikroplarý
saða sola savrulan kokuþmuþ kokunuzun izi her yerde
insan görünümünde insansý yaratýklar
þizofren sanrýlara gebe ruhlarýnýzý
çekin dünyadan çekin masum
ruhlardan
çekilin yeraltýna zebani yuvalarýnýza
suya topraða dokunmayýn zehirlemeyin göðü
çöle çevirmeyin bereketli vadileri ovalarý daðlarý
kuþ uçmaz kervan konmaz sahraya çevirmeyin
cennet bahçelerini
biliyoruz
ahengi bozuldu dünyanýn
ne desek boþ ferâcesi yýrtýldý kötülüðün karanlýðýn ölü topraðý
serildi üzerimize
ya medet Allah’ým!
doru atlarýn yelesine sarsýn zaman fani ruhlarýmýzý
hadi beyaz kanatlarýnýza alýn bizi yetiþin kuþlar ey!
ayþe uçar
09112023
11:24