Alný secdeden kalktýðý an, yetim hakký çalan sözde dindarlar gördüm!
Ve meyhaneden çýkýp, nice yetim baþý okþayarak, karný doyuranlar gördüm!
Nice ahlak, onur, þeref sahibi olduðunu söyleyenler gördüm!
Ve çýkarlarý uðruna ahlakýný, onurunu, þerefini ayaklar altýna alanlarý gördüm.
Nice sözde bilgiçler, ahkam kesenler, laf ebeliði yapan içi boþ insanlar gördüm!
Ve nice içine susanlar, tevazu sahibi olanlar, bilgi deryasý, öðretici insanlar gördüm!
Fakru zaruret içindeyken hiç yoktan devlet kuran bir ayyaþ gördüm!
Ve beþ vakit namaz kýlýp, dini, ibadeti odaða koyarak, vataný karýþ karýþ satanlar gördüm!
Derken ben yarým asýr öncesine yolculuk yaptým!
Ýnsanlar, fakir ama onurluydu! Vefa vardý! Sadakat vardý! Dürüstlük vardý! Paylaþým vardý! Komþuluk vardý! Aidiyet vardý! Kul hakký yenmezdi! Komþusu aç olan, gece uyumazdý! Her vesilede helalleþme vardý! Yalan yoktu!
Çünkü bilinçli bir ahlak yapýsý ve adalet vardý!
Yarým asýr öncesine yaptýðim yolculuktan henüz döndüm!
Gördum ki; Ýnsanlar, zengin ama onursuz! Vefasýz! Sadakatsiz! Dürüst degiller! Paylaþým yok! Komþuluk yok! Aidiyet yok! Kul hakký yeniliyor! Komþusu aç! Helalleþme yok! Yalan alabildiðine!
Çünkü bilinçli bir þekilde toplumun ahlak yapýsý ve adalet çökertildi!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.