DEMLENMİŞ ÇAYIMDAN
DEMLENMÝÞ ÇAYIMDAN
Boþa umutlandým sevildim sandým.
Kendimi puslanmýþ aynada buldum
Kuru aðaç gibi devrildim yandým
Gölgeyi, yaþlanmýþ çýnarda buldum.
Biraz hayal edip geçmiþe daldým
Demlenmiþ çayýmdan bir yudum aldým
Gözlerim ufukta öylece kaldým
Kendimi ýslanmýþ çimlerde buldum.
Dünyaya geldiðim yýllardan beri
Eksilmez baþýmdan iblisin þeri
Hasret gemisine bindiðim yeri
Direði paslanmýþ limanda buldum.
Karanlýk geceler ruhumu sýkar
Düþünceler oynak zihnimi yakar
Zaman su misali önümden akar
Divana uzandým, rüyada buldum.
Senden uzaklarda umutlar bitti
Bu kadar hasretlik cana tak etti
Oruçoðlu yeter çektiðin yetti
Aklýmý uslanmýþ kafada buldum.
06/07/2022 Mehmet Kýlýç
Gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.