ŞU ÖMRÜM

Rüzgârda savrulan, yaprak gibiyim.
Bahar’ idi kýþa, döndü þu ömrüm.
Zamansýz solan, güller gibiyim.
Çekilmez çileye, döndü þu ömrüm.

Yýldýrýmlar düþtü, sanki gönlüme.
Gem vurdum konuþan, tatlý dilime.
Sorarým seni sabahýn, seher yeline.
Viraneye döndü, benim þu ömrüm.

Vuslat uzak bana, hüzün doluyum.
Çöllerde savrulan þu, ateþ seliyim.
Ruhsuz bedende sanki, ölü gibiyim.
Ölmeden mezara, girdi þu ömrüm.

Anlamsýz bir hayat, yaþar giderim.
Sýladan uzaðým, yad elde gezerim.
Anlamsýz sýzý, yürektedir hazaným.
Sevgisiz, aþksýz, bitti þu ömrüm.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: