ÖYLECE GİTTİN

Önce gelip kalbime taht kurdun
Sonra çekip þah damarýmdan vurdun
Damarýmda akan kaný dondurdun
Gönlümü kahredip öylece gittin

Bu kadar kolay mý terkedip gitmek
Bir anda dünyayý terse çevirmek
Anladým mümkünmüþ yaþarken ölmek
Gönlümü kahredip öylece gittin

Kaderim diye bilmiþtim hâlbuki
Söz vermiþtin bir ömür sürecekti
Buz tutmuþ kalbi aþk eritecekti
Gönlümü kahredip öylece gittin

Gönlüme taht kurup gitmek varmýydý
Han ettim kalbimi sana darmýydý
Bir tek kývýlcýmým sana harmýydý
Gönlümü kahredip öylece gittin

Nerde sözlerin nerde vaatlerin
Kalbime hançeri vurdu ellerin
Nerde kaldý þimdi tatlý dillerin
Gönlümü kahredip öylece gittin

Ben yine açardým katmer gülleri
Dalýnda soldurdun mor sümbülleri
Küstürdün doðada tüm çiçekleri
Gönlümü kahredip öylece gittin

Savrulunca yazýn tatlý meltemi
Esecekti baþýmda sevda yelleri
Bitmedi yârimin garip halleri
Gönlümü kahredip öylece gittin

Dünya kadar hüznü koyup önüme
Ateþi yangýný salýp ömrüme
Yetmez gibi yaþ doldurup gözüme
Gönlümü kahredip öylece gittin

Sokaklar ayrýlýk kokuyor yine
Bu kadar hüzün aðýr gelir kalbe
Yolun düþse bile uðrama kabre
Gönlümü kahredip öylece gittin

Dayayýp namluyu kalbim üstüne
Vurdun kör kurþunu garip sineme
Gülüþümü asýp bir kem sözüne
Gönlümü kahredip öylece gittin



Sosyal Medyada Paylaşın: