YASTA GİBİYİM

Mevsimsiz sarardý benim güllerim
Uyutmaz oldu yine dertlerim
Tükendi ümit geldi hüzünlerim
Celladýna aþýk ceylan gibiyim

Baharým bitti gönül hep kýþtadýr
Cenaze evi mi kalbim yastadýr
Sevdaya düþeli yastýk taþtandýr
Sararýp savrulan yaprak gibiyim

Eskimiþ mendilde adýn iþlidir
Yüreðin dilinde sevdan gizlidir
Bende ki bu sevda ardýr edeptir
Vuslata âþýk divane gibiyim

Türküler aðýtlar yaktým ardýndan
Karalar baðladým sevda baðýndan
Kar eksik olmuyor gönül daðýmdan
Ben Leyla, ya hasret Mecnun gibiyim

Deliye dönmüþüm yâr hasretinden
Kan damlýyor þimdi sazým telinden
Nedir bu çektiðim yârin elinden
Bak güneþe hasret mahkûm gibiyim

Uzak diyarlarda hep gizli saklý
Bir gülüþte kaldý gönlümün aklý
Ahirette vebaldir kalbimin ahý
Harýnda buz tutmuþ bir gül gibiyim

Yolunda turap,tým ezdin çiðnedin
Eðilmez baþýmý yere eðdirdin
Ben senin sevdanda artýk yenildim
Kaybettim kendimi maðlup biriyim

Ne gecem bellidir ne de gündüzüm
Sensiz boynu bükük garip öksüzüm
Kalmadý yazýlacak tek bir sözüm
Sensiz cümle bilmeyen lâl gibiyim

Cümlem anlamýný yitirdi artýk
Kelimeler devrik þiirler devrik
Aynada yüzümü görmek istemem
Iþýðým sönmüþ zindanda gibiyim

Virane bir köþkün kapýsýndayým
Beyhude ömrümde yapayalnýzým
Dertli dertli çalýyor artýk sazým
Ölümü bekleyen hasta gibiyim

Aþkýnla yanan kalbimi buz tuttu
Sevgiyle çaðlayan gönlü kuruttu
Yalan aþkla hep kalbimi avuttu
Ölmedin ama ben yasta gibiyim


Sosyal Medyada Paylaşın: