Son söz kimindir bilirim

Son söz kimindir bilirim
Avuçlarýndaki çizgiler
alýn yazýnda arayýþ boþa
Aynalarda yankýlanan
yalnýzlýðýn kahkahalarýndan
odalarý dolduran
Kalabalýk sessizliklerin sýzlanýþýnda
Ýçimdeki serçe uyanýr uykularýndan
Kanatlarýný rüyalarýnda unutarak





Açtýðým camlardan kaçmak isteyen umutlar
Rüzgârýn eteklerine gizlenip
her nefeste yüreðime ilik açan
Düðme diken terzi karanlýk ýssýz çaresizlik
Elinde iðnesi ipliði kurar atölyesini
Ýçimin odalarýna




Gecelerde yýldýzlardan fýrlatýlmýþ
Buzdan oklar saplanýr gözbebeklerime
Sýcaðýmý eritir
Umutlarýmý delik deþik eder
soðuk
Buharlý bir camdan bakar olurum
Yarýnlara
Üstelik yaralý
Bezgin
Ölümü bekler misali hasta yataðýnda




Bir kapý açýlýr dýþarýya
Uzun bir yol
Ayaklarým benden arkada
Yetiþmekte zorlanýr
Koþar bedenim bir doru at gibi
Gitmek mi ister kendinden
Kaçmakmý kovalayan talihinden
Bilinmez
Son söz kimindir bilirim aslýnda
Kalmakta elimizde deðildir gitmekte
Bütün göçler içre
Ölüme
Ve
Tanrýnýn gözlerindeki sonsuzluða
ruha nefesini geren çocuðu
Kandýrýþmý acaba
küpdeki
küldeki
düþteki belkilerle










Sosyal Medyada Paylaşın: