Gövdeler üþüþüyor üstüme, Çýplak ayaklar topraðý deliyor. Kan sýzar tellerden, geceye damlar, Al basmadan, mavi çarþaflara kadar. Bütün kadýnlar, bütün erkekler Benim üzerimden akýp gidiyor
Elleri var, elleri yok Gözleri var, gözleri yok Sessizce ilerlerken sokaklarda, Zamanýn ipleriyle oynar,Ýnci boncuk dizmiþ boynuna. Saat çalmýyor onlara, Zaman bir çocuðun gülüþünde kayboluyor Yýldýzlar daðlara serilmiþ, Örtülerine sarýnmýþ, geceye bir rüya býrakmýþ. Tuz kâsesi gibi kýrýlmýþ , solmuþ bir umutla.
Bir çocuk aðlýyor, dudaklarýndan akan sýzýyla Bir kadýn, aynadaki kendisine aðlýyor yýllardýr, sessizce Elleri kilitli, dudaklarý dikiþli, Cebindeki iðneyle, kaderleri dikiyor birbirine. Kan sýzmýþ gömleðinden, gece rüzgarýnda savruluyor Al basmadan, mavi çarþaflara kadar Bütün kadýnlar, bütün erkekler Benim üzerimden akýp gidiyor
Gecenin yýldýzlarý, umutla yanar Ve ben, kelimelerin arasýnda kaybolurum Dolunayýn aydýnlýðýnda, her birimiz bir öyküyüz Sessizce, umutla, hayalle, gerçekle Bütün kadýnlar, bütün erkekler Benim üzerimden akýp gidiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.