Intifada
filistin oðullarý ve kýzlarý intifada’da
korkusuz ve kahramanca
birer aslan birer özgürlük kartallarý
bir anne
þehri terk etmedi
kalmak istedi
bir anne yavrusuna baktý
anlýk
derin bir sessizlik çökmüþtü
çocuðun yüzündeki sessizlik bir baþkaydý
teni soldu buz tutuldu acý acý ürperdi
ruhu ölümün dokunamadýðý yerdeydi
uzun siyah elbisesi paramparcaydý
nazar boncuðu ve tesbih yere düþtü
yavaþ bir muhasebeyle zaman durdu
beyaz tozlar bulutlara karýþtý
cesetler þarký söylemeye baþladý
anneler ve çocuklarý için bir dua bir aðýt
bir baba oðlunun ölüm haberini
bir cuma sonrasý aldý
derin derin baktý acýlarýný getirenlere
son kez elini tutmak istedi
eli elinden kaydýðýný hissetti
bu sonsuz acýyý unutmak için
bir gün zaferin tesellisi yeterli olur mu
bir baba kameralara bakmadý
ölümü hikayeler gibi anlatýyorlardý
hikaye kadar masum ve sýradan
masumluk bu mu
sadece haykýrdý yeniden buluþacaðýz
bir gün hepimiz buluþacaðýz intifada’da
þehrin etrafýndaki duvarlarý ezerek
ölüme inat her zaman ve son kez….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.