Ýnsanlarýn diyecek kelamlarý olmadýðýnda neler dediklerini, konuþtuklarýný kavradým ben, bugün bilmem kaç yaþýnda. Bahsederler havalardan, sulardan gidemedikleri yerlerden ve yapamadýklarý tatillerden. Samimi miydi gerçi edilen bu müþterek bahis, meçhul ama mutlaka bahsederler bunlardan, orasý meþhur. Kelamlarý olmadýðýndan mý Sarmanla uðraþýrlar, "Sarman sen kimin kedisisin" diye kelamlarý olmadýðýndan mý sorarlar. Diyeceksiniz ki onlarýn dertleri yok ondan, lâkin hayýr, onlarýn gerçekten de kelamlarý yoktu. Kelamlarý, modern insan gibiydi: kliþeydi ve özgün deðildi. Diðer insanlarýn, evet hýzlýydý hayatlarý diðer insanlarýn, bu yüzden kelamlarý, laflarý, anlatacaklarý çoktu. Fakat onlarýn da Sarmanla ilgilenmek gibi dertleri yoktu.
Ýsmail YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmaailylmz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.