GAZZE TERENNÜMLERİ

Gazze ufuklarýnda bir cehennem yanýyor
Umut bahçelerinde karanfiller kanýyor
Görülmüyor insanlýk toz bulutu içinde
Tarih dile geliyor nedende ve niçinde
Bir yanda cam kýrýðý, bir yanda can kýrýðý...
Kýyametten farksýzdýr Gazze’nin hýçkýrýðý
Kemiðe dayanmýþtýr nefretin kör býçaðý
Bebeklere beþiktir meleklerin kucaðý
Ey Gazze ne haldesin, Ýstanbul’un kardeþi?
Mazlumlarýn gözyaþý söndürür bu ateþi
Izdýraptan bir kilim dokunuyor Gazze’de
Mazlumlarýn canýna okunuyor Gazze’de

Kud(d)üs kuþu zikirde, kanadý kan içinde
Nice asýr saklýdýr Gazze’de ân içinde
Acýlarýn remzidir saçýndaki aklarýn
Sabahý çaðýrýyor o kýzýl þafaklarýn
Dað zirvesindekiler farkýnda deðil daðýn
Gazze can çekiþirken müminler darmadaðýn
Pervaneler can verir sapanlarýn ucunda
Dualar kanatlanýr mübarek avucunda
Hamas’ýn yiðitleri zulme meydan okuyor
Kundakta bebe(k)lerin yarasý gül kokuyor
Ey Gazze gözlerinden nehirler akýp gitti!
Yola revan olanlar, yürekler yakýp gitti

Sen gözyaþý dökerken ruhlarýmýz kanadý
Gazze’yi kül eyledi siyonistin inadý
Kýsýnca ýþýðýný karanlýðýn mimarý...
Vahþetin gölgesinde çatladý ar damarý
Batýlýnýn kaskatý vicdanlarý erirken...
Üç maymun oynanýyor çocuklar can verirken
Vicdanlarý eziyor tanklarýn paletleri
Yerin dibine batsýn Birleþmiþ Milletleri
Bir gün herkese lâzým adaletin kýlýcý
Þafak sökecek elbet, sanma zulüm kalýcý
Bir ömür intifada yaþayansýn ey Gazze!
Zifiri gecelerde ýþýyansýn ey Gazze!

Ümmetin dili lâldýr, kör olmuþ gören gözü
Alçak siyonistlerin katrandan kara yüzü
Öldürmeyi bilirler, ölüm kusar kalleþler
Cehennem sizler için hazýrlanmýþtýr leþler!
Ýnþirah müjdeliyor kuþluk vakti ezanlar
Cehennemin yakýtý olacaktýr azanlar
Sadece Gazze deðil kana boyandý dünya
Mýþýl mýþýl uyuyor, sanma uyandý dünya
Ne ilk ne de sondur bu, çok duyduk bu aðýdý
Âhlarýn alevleri tutuþturur kâðýdý
Gazze’nin bekçisidir korkuyu korkutanlar
Cennetliktir Kudüs’ün safýnda yer tutanlar

Ey ümmedin mazlumu çýkmýyor o gür sesin!
Neredesin ey Ömer, Selâhaddin nerdesin!
Gazze bahçelerinde güller siyahtýr þimdi
Aðýzdan çýkan her söz derin bir âhtýr þimdi
Gazze ateþ denizi, her çocuk bir kelebek
Sen öldü zannetsen de cennete doðar bebek
Ruhunu teslim eden sanýrsýn ki ölüdür
Gazze’nin sabileri þimdi cennet gülüdür
Acýný iþliyorum ruhuma ilmek ilmek
Sen orada aðlarken bize haramdýr gülmek
Kirpiklerim sulanýr seni andýkça Gazze’m!
Hep seni anlatacak kalem yazdýkça Gazze’m!

Sabahýn tenhasýnda salâlar okunuyor
Ümmetin gamsýzlýðý yüreðe dokunuyor
Paslý hançer saplandý Ýslâm’ýn kýblesine
Çöktü gafil ümmetin gök kubbe tepesine
Saye sarýl ey mümin, ey ümmet Hakk’a dayan!
Gazze yaðmalanýrken uyan be gafil uyan!
Yalnýz mazlumlar anlar mazlumlarýn gamýný
Allah elbet zalimden alýr intikamýný
Gazze’nin gözyaþlarý hepinizi boðacak
Kafir istemese de beklenen gün doðacak
Karanlýðý boðacak aydýnlýðýn hâlesi
Yerle bir edilecek küfrün çürük kalesi

Karakýþýn ardýnda hep ilkbahar gizlenir
Aðýr yenilgilerde(n) zaferler filizlenir
Kâfirlerin gecesi mümine sabah vakti
Sakýn unutma mümin, bezm-i elestte akdi
Ey Ýslâm’ýn güneþi, hakikat yurdu sensin!
Hakk’ýn müjdelediði beklenen ordu sensin
Gazze’min yüreðine yýkýlmýþ tüm duvarlar
Olmasa daha iyi, yok hükmündeki varlar
Habil’in safýnda ol, unutma hiç Kabil’i?
Harekete geç ümmet, bekleme ebabili!
Say bir geceliðine, dünya denen handayýz
Gazze sýnav kâðýdý, büyük imtihandayýz

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: