Bizleri Affedin!!!
Bizleri Affedin!!!
Ey izzetli þehrin çýnarlarý!
Ey izzetli þehrin mücahitleri!
Ey izzetli þehrin mücahideleri!
Ey izzetli þehrin büyüyemeyen çocuklarý!
Gördük , kulaklarýmýz saðýr olduðundan beri sinelerimizin de duymaz olduðunu,
kalbimizdeki zayýflýðý, insanlýðýmýzý, merhametimizi…
Azlarýn çoklara üstünlüðünü.
Bize içimizden dökülüyor Gazze’nin her günü
Sizler...
Bedir’den aldýnýz sancaðýnýzý,
Allah’ýn adýyla zýrhýnýzý giydiniz, kimseye minnet etmediniz.
Can mal evlat ne varsa feda edip zafer Allahýn’dir dediniz.
Sizler, bir avuç inanmýþ Müslümansýnýz,
Selahaddin Eyyubiler beklemeden,
hepiniz bu davayý kuþandýnýz birden
Demirden, çelikten, toptan…
Öte o mukaddes imanýnýz.
Ebabiller gönderen Rabbinize sonsuz güveniniz
Rabbiniz kaç bin melekle ateþi serin kýlar iyi bilirsiniz
Dilinizdeki Ayetler kýzgýn taþlara dönüþtü düþmanýn batmýþ baþýnda
O’ydu, O’ydu, Âlemlerin Rabbiydi ettiren isabet,
‘ ‘Sen atmadýn O attý ayetiydi.’’ gök kubbeyi böyle inleten,
Ýman varsa imkan vardýr cümlesiydi, hissemize düþen,
Haykýrdýnýz bunu Batýya Doðuya tüm insanlýða
Müslümanlar nerede ?
Kalabalýk ama güçsüz..
Kalabalýk ama korkak..
Kalabalýk ama sessiz…
Müslümanlar derin bir uykuda...
Peki çocuklar...
Seslerinin müslümanlarý uyandýramadýðý
O izzetli þehrin büyüyemeyen çocuklarý!
Sizler, bilir misiniz çocuk oyunlarýný?
Sizler, saklan denildi mi nereye saklanýrsýnýz?
Sizler, sahi, saklambaç oyunu nedir, bilir misiniz?
Sizler, zalim nefislerin oyunundan büyüksünüz büyüyemeyen çocuklar!
Sizler, parklara da gidemezsiniz.
Kaydýrakta kayamazsýnýz.
Tahterevalliye atlýkarýncaya binip oynayamazsýnýz.
Salýncakta sallanamazsýnýz.
Büyüyemeyen çocuklar!
Sizler, insanlýðýn öldüðü yerde oynayamazsýnýz.
Uzuvlarýnýza yazýlýrken isimleriniz,
Nasýl dayanýr bu yürek yangýnýna analarýnýz babalarýnýz,
Kalýnca ellerinde uzuvlarýnýz..
Söyleyin!
Söyleyin!
Ey Müslümanlar!..
Yüksel AKBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.