Bazen göz olup aðlar, kalp ile vururum Bazen ilkbahar olur, bazen de kururum Baþýmda deli sevda, dolanýp dururum Ah...Pervane de benim ,tutuþan þem de ben...
Þaþýrmýþým yolumu, kalmadý kararým Sevda hançeri elde, göðsümü yararým Kanadýkça yüreðim, dermaným ararým Bilmem ki dertte benim, aranan em de ben...
Baþkasýný deðil tek, kendimi yererim Sanma gamla arama, perdeler gererim Ruhumu da hal eder, yerlere sererim Kalpte hüzün de benim, iyi de kem de ben...
Bir gamhanedir gönlüm, kendime zararým Zaman geçer gün gelir, zincirim kýrarým Hengameler içinde afaký tararým Bak, arayan da benim, aranan hem de ben...
Gözlerimi kapatýp hayaller kurarým Yedi iklim dolaþýp,her yerde sorarým Düþte bile kanayan, yaramý sararým Dökülen kanda benim, gözümde nem de ben...
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.