Ellerim boðazýmda, gökyüzünden kaçýyorum ahmakça, Bir kuþun ötüþü, susuþu, sevda ile uçuþu; Göz altlarýmdan düþürüyor hüznü, Yabancý bir yüzdüm, aðzý kulaklarýnda, kendime, Hep sonbahar esintisi, Hep bir canavar sesi tutkusuz dudaklarýmda, Bir lekeydi âdeta bakýþlarým, turkuaz bulutlarda, Kalbim atýyor ve hissetmiyorum ne acý, Toprakla baðý kopmuþ ölü bir aðacým ne feci, Bu zifiri karanlýðýn içinde; Ne kadar da gencim yýpranmak için, Bir kimsesiz konuþuyor zihnimde yankýsýyla savaþýp, Sevmeye sevilmeye nasýl da açým, ne gülünç! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.