Kara Su

Aðladý üzgün çocuk.
"Neden aðlýyorsun evlat?" dedi hükümdar.
Iþýklar neden söndü hükümdarým?
Hayallerim ebedi,
Umutlarým binlerce güneþli,
Þarkýlarým binlerce özgür,
Nedir bu ölüm?
Suçu masum bu kötürüm!

"Gurur safýn gücü,
Tekerrür Günahkârýn hükmü,
Acý özgürün arafýdýr" dedi hükümdar.

Üþüyorum hükümdarým.
Soðuk!
Korkuyorum.
Çok korkuyorum bu nihai sessizlikten.
Bu kara gökyüzünden.
Bu kurak yeryüzünden.
Ýnsanlardan.
Evet.
En çok da onlardan korkuyorum hükümdarým.

"Korkma evlat.
Yüreði kör olanlarýn cehennemidir burasý.
Belki de sarýlmaktýr birbirimize tüm bunlarýn ilacý.
Sevgiyle kucaklamaktýr umutlarýmýzý.
Eðlenmektir söyleyerek þarkýlarýmýzý.
Yüreðimizi açmaktýr kendimize,
Bu kara suda batan hayallerine.
Ýyi uykular çocuk...".

Eren ÖZDEMÝR






Sosyal Medyada Paylaşın: