aþýk olduðum gözlerinde taþ duvarlar yükselmiþti bu kez ceketimi asýlý býraktým omzuna bilsen de bilmesen de sevginsiz cebelleþen bedenimde yokluðun ölüm güzelim karýnca bile öldürmedim deme ’seni hiç sevmedim’ dediðinde son nefesimi verdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
makyevel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.