Sen ve ben “BÝZ” olamadýk belki,
Biz, bizi mahvetmeyi baþardýk þimdi…
Sen giderken, “GELME” demiþtin ya,
Bak iþte þimdi ben gidiyorum…
Gözlerimden yaþ süzülüyor,
Yalnýzca susuyorum…
Þiirler, þarkýlar çýkan dilimden,
Artýk bir “VEDA” çýkýyor…
“ELVEDA”
Vakit geldi artýk, Bak iþte, bak…
Bu sefer ben gidiyorum…
Söyleyecek bir þeyin kalmadý biliyorum…
Hep dinledim seni, þimdi gene dinliyorum…
Hadi söylesene yalanlarýný, bir þey duymuyorum…
“SUS”
Þimdi ben konuþuyorum,
Gözlerimi þimdi sana veriyorum…
Seni seviyordum ya,
Bak iþte, bak þimdi inkar ediyorum…
Vakit geldi artýk,
Senin gibi bende gidiyorum…
“ELVEDA”
Sen deðildin istediðim,
Kendimdi yalnýz sende bulduðum…
Bir yalandý söylediðin,
Aþktý zaten, Bakýp da göremediðim…
“GÝDÝYORUM”
Dinle iþte þimdi söylüyorum,
Seni içimde yok ediyorum…
Gözlerini ver bana,
Ben yalnýz sözlerimi býrakýyorum…
Vakit geldi artýk þimdi gidiyorum…
Söylediðim tek söz oluyor,
Bak iþte þimdi Söylüyorum…
“ELVEDA”
(((KuRt)))
Uður AKGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.