çocukken gökyüzü daha geniþtir
yollar daha uzun evler daha büyük
ve babamýz dev gibidir
sonra alem deðiþir
belki de öyledir
belki de büyüyen sadece zamandýr
zaman bize dokundukça
büyüdüðünü düþünür insan
herkesin içinde perdesi kapanmayan bir þeyler mevcut
herkesin yaþayacaðý cinsten
çeþme susuz toprak kuru aðaç dalgýn anne ihtiyar
çocukluk ta uzakta bir yerlerde
gürül gürül çeþmeler
bereketli topraklar
çok yapraklý aðaçlar
gülümseyen anneleri yazarsýn
susuzluðun geçsin diye
geçmez…
zamaný yazýda dondurmak istersin
baban ölür…
aðzýndan köpükler saçan beyaz ve hýrçýn bir at
koþmaya baþlamýþtýr artýk
uzaktan duyulan seslerin yanýna uzanacaðýn ana kadar
bin bir türlü hayatý yaþarsýn
gitgide uzaklaþtýðýný ana geri dönersin
çocukken baþladýðýn yere
babandan kalan hatýraya
bir odanýn zamaný boðduðu yere
büyümek ile ilgili yalanýn son nefesini verdiði yere...
ve sonra
kurduðun her cümlenin bir muhatabý olur
onlar kendiliðinden bazý kiþilere doðru kývrýlmakta
kendine anlatýyorsun beklide
kendini ikna etmeyi deniyorsun
hangisi daha teskin edici
yazmak mý
hayat mý
bilmiyorum
ben kiminle konuþursam konuþayým kendimle konuþuyorum
kendimle konuþuyorum ben
kimse olmasa da olur
ben kendime anlatýyorum her þeyi
kendimden kendime uçsuz bucaksýz mektuplarla
yazarken
konuþurken
bir akþam þarkýsý gibi parlýyorum orada
hangi meselenin ne olduðu hakkýnda
hiçbir bir fikrim yok artýk
yokluðun damarlarýný eski bir kanla dolduruyorum ki
yalancý çýkmayayým kendime
yazý bir perdedir çoðu zaman
perdeyi aralayan var mý ki
uzun zaman uyursun
ve uyanýrsýn
sonra bilindik þeyler
ne uykuna dönebilirsin
ne uyanýklýðýna
yazarken
konuþurken
bazen memleketimden bahseder bir dost
o memleket dedikçe
benim göðsüm sýcak bir kalem tutar gibi geniþler
nefesim sýklaþýr
heyecanýn her türlüsü yýðýn yýðýn
alakalý cümleler yýðýný
o aný hep kendime anlatýrým
yazarken
konuþurken
ben konuþsam öteler daha yakýnýma gelir
istesem de gitmemezlik edemem
ki ýlýk bir rüzgar gibi
bende bunlardan o kadar var ki
ne zaman buðdaylarýn üzerinde uçuþan rüzgarlar görsem
memleketimi hatýrlarým
birde onun sarý saçlarýný
gel de konuþma
gel de yazma
bakýmsýz
daðýnýk
dalgýn
boyasý dökülmüþ evleri gibiyim memleketimin
yazmasam
konuþmasam
her gece ben
redfer