Biliyor musun.. Dün yine anamýn mezarýna gittim. Varýr varmaz selâm verdim Ve selamýný söyledim, okudum “Esselâmü aleyküm ehled diyârî minel-mûminîn ve’l müslimin” Bir de senin için okudum. Sen her zaman ordan okuyorsun Ama olsun, yine de okudum.
Sonra mezar taþýna elimi koydum ve eðildim Gönderdiðin selamý bu kez sesli söyledim Kafasýný kaldýrýp gülümsedi Ve baþým üstüne dediðini duyar gibi oldum. Elimi mezar taþýna koymuþtum Kalbi öyle güzel atýyordu ki Sanki heyecanlanmýþtý anam Bir müddet sanki konuþuyor muþuz gibi Öylece bekledim
Sonra elimi çektim avuçlarýma baktým Göz yaþlarým dökülüyordu Ýçim öyle sýzladý ki...! Baþýmý öne eðdim Avucuma dökülen gözyaþlarýma baktým Dedim ki..! Anacým gelecek seferde Sana bir selâm Bir tutam saç Bir avuç kan býrakacaðým... Birden sesler gelmeye baþladý Tam yüreðimin ortasýna vuruyordu sanki Sakýn bir daha gelme der gibi vuruyordu.
Küçükken çok dövdü ama Bana hiç bu kadar vurmadý Birden kendime geldim Besmele çektim Mezar taþýna sarýldým öptüm, öptüm. Özür diledim tekrar tekrar Yine bana döndü Ne sen üzül nede baþkasýný üz dedi... Suyunu verdim Bir de gül býraktým Ve.... Bir avuç dua
Ýsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmet Bozkurt DilsizKalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.