LEYLAN

Ýçimden geçen
tonlarca mýsra yüklü
katarým.

Haramilerin kalesinde
zindana kapatýlmýþ
Leylan .
Uðrak limanlardan geçiyor
öfke nöbetlerim ,
hüzzamlý sevinçlerim.

Rengini ve dinini yitirmiþ
suallerim.

Tanrýtanýmaz boþluklarýn arafýnda
kana bulanmýþ küçük bedenim.

Çýrpýnýp duruyor
vahalarýmýn ahularý ,
bir de sensizlik...

Çöleyattým ,
çöl yuttum ,
çöle döndüm...
Babilin Asma bahçesiyken .

Harami terkediþine
bedevice avuç açtým .

Tanrýtanýmaz ruhum ehlileþti .

Bir sana ,
bir aþka ,
karþý koyamadým .
Bir de ellerimle boðarken
sana koþan soluðumu ,
tökezleyip tam içine
düþ’tüm
içimin düþüyken...

Ses’sizlik/Bursa uyusun.
Sosyal Medyada Paylaşın: