Ben Pirâye, yüreði cýlýz bir serçenin kanatlarýna ürkekçe saklandým, sana baktýkça sen oldum çölünden kaçamadým... sen! deli mavinin en sinsiliðinde býçak sýrtý bakýþlarýna teslim olduðum Nâzým’ým! þiirlerinin her yudumunda AÞK’ýnýn zehrine boyandýðým. padiþahým oldun þâh’ým, gönül sarayým, kalemin hece hece gözlerime miller çektikçe kor oldu canýmdan öte caným. ah sözlerinin gözlerinin mühründe güzelleþtiðim deniz bakýþlým! yüreðinin otaðýna býraktýðým sevdamýn ölü þehr’inde þimdi yerle yeksaným. Nâzým’ca yazýlmýþ þiirlerin en þahanesiydim, dudaðýnýn kenarýnda kývrýlan mýsraydým, bir dilberin bakýþýna kandýðýn o yerde kaldýrýldý ölü þiire bulanmýþ naaþým... kalemlerin intihar kokan beyitlerinde alaz alaz can verdi Nâzým’ým...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirler şehrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.