Kalk, silkelen, kendini bul önce, Göðsünde yankýlanan o fýrtýnayý dinle. Bir öðüt var bu sözlerde, derin ve anlamlý, Dikkatle dinle,söylenmiþ en az bin yýl öncesinde.
Ýçindeki fýrtýnayý susturmadan, Dýþarýdaki rüzgarlarý dindiremezsin. Bir kuru yaprak gibi savrulur gidersin, Zamanýn kollarýnda çaresizce sonunu beklersin.
Ýçindeki fýrtýnayý susturamazsan, Azgýn dalgalar arasýnda, bir tekne gibi sürüklenirsin, Issýz bir okyanusta yok olup gidersin. Battýðýn yerde binlerce yýl bulunmayý beklersin.
Gönlündeki karanlýðý aydýnlatmadan, Dünyayý ýþýðýnla aydýnlatamazsýn. Yýldýzsýz geceler, dipsiz bir kuyu gibi, Sonsuzluk içinde kaybolur gidersin.