Minberdeki Çığlık

Bu günlerde hüzünlü bakýyorsun Mescid-i Aksa...
Toprakta bir kan kokusu,
Gözyaþlarý damar olup aksada
Umudumu ektigim kahverengi gözlü çocuk
Semaya bakar,
/Ýnsin diye Cibril sabahtan akþama.

Neþeli seslerin duyulmuyor,
Nefesin mi kesildi ey Kibley-i Münevvere?
Kulaklarý duymaz, etrafýna bakmaz,
Müslimin baþý secdede(!)
Dile kolay, gönle aðýr yük býrakýyorsun
/Mescid-i Aksa...

Bir cami yanar,
Caminin duvarýný tutan söðüt aðacý aðlar
Bir hastaneye niþan alýr da kafir,
Arkasýndan koþamadýðý beþiktekilerden
Korkarlar en çok da herkesten.
Yerin göðün sahibi görür, duyar.
Yanar koskoca Furkan da;
/tek bir sayfada bir satýrý kalýr;
“Þüphesiz Allah nurunu tamamlayacaktýr...”

Mavi miydi gökyüzü Kudüs’ün
/sokaklarýndan yukarý bakýnca?
Ümmet-i Muhammed’e ölü topraðý serpilmiþ
Ýki dizlerinin üzerine oturunca?
Mevsimlerden sonbahar, aylardan ayaz vurunca
Bir minik kalbe hain bir kurþun sýkýnca,
Kim var geride, beþikteki þehitten baþka?
Dilediðine kýlýcýn keskin, nefretin ateþten bir ok..
Karýþ karýþ Gazze’de kalýr sonunda bir Musa...

Yer yarýldý, gök inledi duyuramadýn
/saðýr olmuþ müminlere...
Nefsinin kölesi olmuþ bir avuç kurdeþene...
Nemrut’un ateþi yetmemiþti ya
/ Ýbrahim’i yakmaya;
Sesin çýkmasa kalpten atarsýn çýðlýðýný,
Ucu yanýk bir minberde...


dilemma
Ekim, 2023
Ankara






Sosyal Medyada Paylaşın: