Aradýðým yeþil gözlerinde ki cennetti Buldum kavuþtum derken uçurum oldum Düþmekten itilmekten korkmadým da Vardýðýmda oradamýydýn bilemedim
Gülüþün odessa güneþiydi Ruhun bir pervaneydi ýþýðým yetmedi Sarýlasýn diye sardým parmaðýný halka oldum Anladým ki güven ölüm çukurundu !
Sosyal Medyada Paylaşın:
ademtok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.