CÜCE

Kayboldum ben bilinmezde,
Ýster yazda, ister güzde,
Kalmasýn hiçbir þey sözde;

Oku beni hece hece,
N’olur sevseydin delice...

Ýster düþ kýrýk yanýma,
Ýstersen gir vebalýma,
Meyve vermeyen dalýma

Ansýz gelip açsan çiçek,
Uyanýrdý börtü-böcek...

Yolcuyum gel düþ yoluma,
Gül olup açýl dalýma,
Ýnat etme gir koluma;

Çekip bilinmeze gitme,
Beni sev, ama incitme.

Sanma sakýn münkir-nekir,
Bilir misin sevgi nedir?
Kargaya ceviz içidir;

Bizde sevdaya inanmak,
Bir mey gibi, içip kanmak...

Sen bir aþkta mest ol da gör,
Düþsün yüreðine akkor,
Bilmem kaç zamanlý motor;

Sarsar derinden içini,
Kýrýlýrsýn çini çini...

Dik sevdanýn bayraðýný,
Þenlendir gönül daðýný,
Yürekte kur otaðýný;

Zamanýdýr, kalbim boþta,
Yorulma arsýz yokuþta...

Sanmam bu sevda son bulur,
Kaynaðý tükenmez sudur,
Þehla gözlü bir ahudur;

Çeker gizlice içine,
Rüsva eder Çin-Maçine...

Er ister ki göðüslesin,
Ýster oku her gün yesin,
Kaybolur gecede sesin;

Güneþ kavurur enseni,
Ay parýldar vurur seni.

Bir kez geliriz dünyaya,
Çýkarýz çetin kayaya,
Boyanýrýz her boyaya;

Sonra sileriz bir ömür,
Kalýr elde kara kömür.

Ne duydunsa bu kez unut,
Yüreðine bir ayna tut,
Bir kuþ gibi gelsin umut;

Unut bu deli saçmayý,
Dene yeniden uçmayý.

Seveceðin son dala kon,
Ömür evdir, sevda balkon,
Aðýrlýðýn gram, ya ton;

Fark etmez gönül sevince,
Ha dev olmuþ, ha da cüce...




Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: