“hay ben de iþmeden gedeydim” dedi goyun eþþenin he(y)besinden bi alakelek çýkardým, getirdim zavallý hayýflanýnca sevmesem de acýdý içim haný; heþ deðilise gonu deðiþsin ipiynen palasgama baðlý ak buynuz saplý adil marka “yataðan býçaðý”yna(n) valla gabýklý-mabýklý demedim bi yandan dilimledim, içi turuncu, bal gibi bi dilim ya yedi ya yemedi o ha-bire üðüdüyo yelyopurdumunan sövüyor sayýyo; aklýna kim geli(r)se okardan aþþa soldan saða ana-avrat, düz gediyor bi din, bi iman, ana-avrat, bi mintan aðasýndan sürüsüne, gatýnçlarýn goyununa gaderine, talihine çobannýða.. çýraklýða ziline-çanýna dekeye, goça goyuna-geçiye guzuya, oðlaða köpe(ði)nden çoban eþþe(ði)ne . “iþine ðelmeyosa gütme boba” de(ðil) mi Alla-halla tüfek mi dayadýlar annýna o boþ-boþ martaval sýkýlarkana ben çakdýrmadan malý götürdüm bir-iki derken alakeleði yedim-bitirdim sildim-süpürdüm.. gula(ðý)mýn üsdüne yatdým duymazdan geldim.. annadým-annamadým “hý”, “mý” dedim geþdim .. iþin aslý ne yalan söyleyen valla goyun güderkene daðda, bayýrda yalýnýzýkana birine hayallarýmý annatmaya can atýyorun emme hinci ýçcýk çekinti ediyorun neye dersen bunun abýlasý bizi(m)kinin hýsýmý de(y)zesi eyi mi gari Kör Irza her gün bana geli(r) “köpe(ði)mi uyutmaz” “çalýma daþ atar” beni gonuþdurur, ýrahat durmaz, unutmaz-unutdurmaz aðzýnda bakla ýslanmaz bire beþ gatar, abýlasýna satar o abýlasýna, abýlasý ðeder bizim gayýnna olcak garýya neticede can yakar iþ uzar da uzar köyün gatýnda bi þayýa gýzca(ðý)zý malamat ederiz olmadýk günahýna gireriz durduk yerde yavýklýma yazzýk olur ya yazzýk olur vallaha-billaha .. “çok mal haramsýz, çoð (i)laf yalansýz olmaz”! gariii, senin “bolatan” ha bire biþiyler zýrvalayo aslý olduðundan mý ya-a valla billa ha iþde abidik-gubidik.. get namerd ossun üzmeyo-kesmeyo narasýn gözlerim gapanýyo kendimden geçiyon arada bi “hý-mý” deyon da! narasýn gatliken gafam sarmayo hafsalam almayo (y)ýldýzým barýþmayo geçinin gýçý ðibi döküyor-üðüdüyo gayat gayafiþi bu m(uh)abbet nereden çýktý hinci o omuzuma bi þaplak indiriyo garabaþ tingedek düþüyo vallaha gulaklarýný bi dikiyo haný kýskýlayývýsam var ya! hani benden bi iþaret-miþaret alývýsa deraðap möda(ha)le edecek Irzaya, ha nolcak köpekler “böcü” sanmýþdýr deyvirin sürüyü ho yanna savýþdýrývirin alt tarafý zati huncucuk biþi(y), bok oðlu bok.. garabaþýn diþinin govu(ðu)na yetme(ye)cek enayi bildiði yok .. o daraklarda bezim olmayýnþa mý Kör Irza’nýn keyik m(uh)abbeti beni hiþ mi hiþ sarmadý ýrgalamadý güçcüðüm deðil de akraným filen olsa hadi “-kak .iktir hurdan” dersin “alýp da depesine bi endiresin ay oðlan..” töbe töbee hesabýný soran olmaz emme … bereket versin, bizim taraflara do(ð)ru bek gelmedi o atdý savýrdý, yutmuþ göründüm, … emme cýdavý tiyatora etdiðimi; yutmadý, “abdala malim olu(r)” hani haralda manzarayý çakdý, içimden geçenneri feyilledi ki taha da dutunamadý, dabannarý yaðladýðý gibi seni(n)ki üsdünü silkelek gakýnca barabar sittiroldu ðetdi, belki de alýndý zahar, sanký bek umurumda “þeyimden aþþa Gasýmpaþa” dört sahat ben sennen ne gonuþcan iþim-gücüm yok da seni mi avýdacan biþiy deði(l) uyuklarýn da sürü zýyana file ðirer ondan sonura bobam aklýna ðeleni der bi de cereme çeker.. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.