GÖZLERİNİ GÖRSEM BİR

Yokluðun aðlar her gece gözbebeklerimde
Hüznün mektubu çalar çalar kapýmý
Deniz deniz aðlamaklý gözlerim
O siyah saçlarý meltemlere adanmýþ
Uzak, bir paslý kapýda bekler umutlarý
Ve sýcak yaðmurlara karýþmýþ gözlerimiz
Senin ve benim gün yirmidört saat

Duyuramadýðým gerçekler bekler avuçlarýmda
Bir kuþ havalanýr penceremden
Sonsuzluða doðru bilemediðin
Kuruyadurur bir yediveren
Tek baþýna bahçemde
Akþam olmaya görsün
Büyür yokluðun, büyür gidiþi tek tek hatýralarýn

Bir mektup yolla senden bana doðru her sabah
Kapýsý çalýnýr hüzünlü bir evin güneyde
Ceplerimde eylül rüzgarlarý
Ve gözlerimde
Uyumasý saklýdýr bir çocuðun

Acýlar yüreðime kurþun
Nedense bulmak mümkün deðil
Çekip vedasýz gidenleri
Zaman dört nala koþmakta ... hala yoksun !
Özlemin savurdu beni yeniden
Dün gözlerimde gülerken umutlar
Bu gün hüzün bakýyor yokluðuna

Yaðmurlar yaðýyor, mevsim güze tutuklu
Bilsen siyah gözlüm sensizliðinde
Karanlýðýn ýslak gözleri
Kan kýrmýzý kadehleri avuçluyorum
Sen gideli
Paramparça yüreðimi
Bilsen susturamadýðýmý
Hayalimdeydin az önce
Öyle dalmýþtým ki derinlere
Ellerin elimdeydi sanki, kokun burnumda

Bu gece yine uyku yok bana
Öylesine iþlemiþ hasretin içime
Bir daha seslenmeyecekmiþ gibi susma ne olur
Kara - sarý etme umutlarýmý
Ýncirler çiçek açmaz biliyorum
Gecelere güneþ doðmaz !
Ama karar verirsen ki
Sen doðdurursun geceye güneþi

Ayrýlýk limanlarýnda buluþmaz gözlerimiz
Oysa, siyah gülüm dönüþün
Çiçekler açar yüreðimde
Ne güneþler doðar içimde bilsen

Sultan ’Ýbo’ sundan mektup almýþ bugün
Senden alamýyorum ne mektup
Ne bir telefon... nerdesin ?
Daha ne kadar dayanacak
Sana, yokluðuna bu yüreðim ?

Bir haber yolla siyah gülüm
Bir mektup gönder
Son ver artýk
Çektiðim acýlara
Bir son ver, gel !

Günay Koçak

22. 10. 2023


Sosyal Medyada Paylaşın: