SESSİZ ŞARKILAR MIRILDANIYOR İÇİMDE KUŞLAR

Gittiðinden bu yana
Bin parçaya bölündü güzel hayallerim
Kaçmak istedim hep dolu dizgin
Yaðmurlu sokaklarýmdan
Bir deli boran savurdu anýlarýmý
Þarkýlarým gurbet gurbetti artýk

Özlemlerim trenler gibi geçiyordu
Gözlerimin camlarýndan
Bir ahtapot gibi sarmýþtý
Tüm benliðimi çaresizlik
O siyah gözlerine demirlemiþtim
Çoðu zaman ümit gemilerimi
Yitik akþamlara astým bir de tutup
Tüm umutlarýmý

Bitse diyorum bu anlamsýz ayrýlýk
Beni kutup gecelerine terketme !
Bir de zindan karanlýklardaki korkulara
Korku tünellerinde yitmiþim bak
Sen gideli
Ah ! ruhumdaki bu ýstýrap !
Ne zaman biter ki ?
Ne zaman penceremdeki þu rüzgar
Vaz geçer ki yalnýzlýðýmýn þarkýsýný
Islýklamaktan

Duyamýyorsun sesimi ne yapsam
Sessiz þarkýlar mýrýldanýyor içimde kuþlar
Ya gözlerim, sisler mi kapladý sanki ne
Benimdi esir alýnan
Güneþ renkleri

Hatýrlar mýsýn o bahçede
Hep ; hep birlikte sevdiklerinle
Cývýldaþan çocukluðunu
Benimse gözlerimde
Hiç bitmeyecek sandýðým
O mutlu gülüþü

Ah bilsen içimin hicranýný
Sen gittin diye
Hani o ters dönmüþ kaplumbaðanýn
Yaþam telaþýndayým !


Günay Koçak

21. 10. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: