AZƏRBAYCAN - TÜRK YURDU (kiçik poema)

Fevral 2019
Azərbaycan, ulu türkün
Qədim odlar diyarýsan.
Bu millətin doðma yurdu,
Həm dövləti, həm varýsan.
Torpaðýnýn hər qarýþý
Bir tükənməz bar-bəhərdir.
Hər çýnqýlý, hər qayasý
Sadə deyil, ləl-gövhərdir.
Buna görə yaðý düþmən
Torpaðýnda at oynatdý.
Nə zaman ki fürsət görsə,
Fitnə-fəsad, þər qaynatdý.
Parçaladý dilim-dilim,
Pay da verdi sümsük itə.
Rusun, farsýn əllərində
Döndün yaðlý, þirin ətə.
Yedikcə lap harýnlaþdý
Boynu yekə gəlmə yadlar.
Birləþdilər rusla farslar,
Peyda oldu özgə adlar.
Doymadýlar, zaman-zaman
Sərvətini taladýlar.
Tapdaq oldu Qarabaðýn,
Nə odlara qaladýlar.

"Özünə dön!" kəlməsini
Söyləmiþdi Bilgə Kaðan.
Yaðýlarýn üzərinə
Türk oðluydu coþub yaðan.
Cavanþirin bir þir kimi
Od püskürür, hayqýrýrdý.
Babək kimi ər oðulun
Düþmənləri hey qýrýrdý.
Azərbaycan dövlətini
Þah Xətai yaratmýþdý.
Yadellini pərən salýb,
Zor gücünə daðýtmýþdý.
Pənah xanýn qüdrətiylə
Çiçəkləndi o Qarabað.
O torpaqlar oldu bizim
Gözümüzdə uca bir dað.
Daha sonra boy göstərdi
Böyük kiþi Məmməd Əmin.
Üç rəngli þux bayraðýyla
Rəhbər oldu yurda həmin.
Qanlý Sovet imperiyasý
Yetmiþ ildə nələr etdi?..
Millətimin öndərləri
Zorbalýða qurban getdi.
Taladýlar, məhv etdilər
Dövlətini, sərvətini.
Torpaðýnda bəslədilər
Yadýn gəlmə, pis itini.
O itlər ki, çörəyini
Yeyib yaman qudurdular.
Axýrda da havalanýb,
Üzünə də þax durdular.
Doymadýlar bu qədərlə,
Ýstədilər yenə yemək.
Bu yaramaz ermənilər
Rusdan aldý təzə kömək.
Zəbt eləyib Taladýlar
Gözəl, göyçək Qarabaðý.
Azərbaycan torpaðýna
Çəkdilər çox yaman daðý.
Düz otuz il o torpaqlar
Qan aðladý zor əlində.
Azərbaycan türklərinin
Aðý oldu söz dilində.
93-də Azərbaycan
Yaþayanda qara günlər,
Pələng kimi peyda oldu
Heydər baba, ulu öndər.
Ýlahidən bir sur kimi
Yetdi xalqýn imdadýna.
Rus quyruðu, fars quyruðu
Yandý özü öz oduna.
Dedi, gərək tədbir ilə
Düþmənlərdən öc alýna.
Bütün dünya heyran qaldý
Onun aðlý-kamalýna.
Çox çalýþdý var gücüylə,
Nizamlý bir ordu yýðdý.
Onun belə qayýdýþý
Düþmənlərə sinədaðdý.

Dünyanýn qarýþýq, zor zamanýnda
Nələri itirdi Azərbaycaným.
Millət paralanýb, bölüklənəndə
Bir oðul yetirdi Azərbaycaným.

Satqýnlar ölkəni talayan zaman,
Babək, Cavanþirmi durdu yerindən?
Yaðýlar odlara qalayan zaman,
Qaþlarý çatýldý möhkəm, dərindən.

Millət "Heydər" dedi, Heydər "Xalq" dedi,
Nicat yollarýný xalq onda gördü.
Qýrdý caynaðýný qanlý kabusun,
Elə ki meydanda þahanə durdu.

Səsinə səs verdi obalar, ellər,
Xalqa arxa oldu Heydərim mənim.
Dahi zəkasýyla, iti aðlýyla
Oldu düþmənlərə yenilməz qənim.

Arzusu, istəyi bir çiçək kimi
Açýlýr Ýlhamla həyatda indi.
Gözəl əməllərlə, xoþ niyyət ilə,
Uðurlu gələcək millətimindi!

Azərbaycan, gözəl məkan,
Baþýn neçə bəla çəkdi.
Vurhavurlar, qovhaqovlar
Səni haldan hala çəkdi.
Haqdan gələn sərvətin də
Sənə qəddar yaðý oldu.
Çiçəklənmək istəsən də,
Zaman-zaman gülün soldu.
Zülm əlindən gəldin cana,
Hər yetən bir qapaz vurdu.
Vicdansýzlar, namussuzlar
Hər gün yeni kələk qurdu.
Səs vermədi harayýna
Sülhməramlý heç bir qurum.
Didərginlər, qaçqýnlarýn
Gözləyirdi hələ yorum.
Neçə igid oðlun, qýzýn
Þəhid oldu haqq yolunda.
Torpaðýna susayanlar
Tələ qurdu sað-solunda.
Səni azad görmək üçün
Fəda oldu þirin canlar.
Ýçində də hələ çoxdur
Qarný qurdlu, xəbis "Yan"lar.
Ancaq səbrin yolu uzun,
Haqq-ədalət tələsməyir.
Gün doðacaq gül üzünə,
Səmum yeli hey əsməyir.
O torpaða tökülənlər
Þəhidlərin al qanýdýr.
Þanlý vətən övladlarýn
Bir müqəddəs, pak canýdýr.
O canlardan, o qanlardan
Fýþqýracaq yeni hiddət.
Türk oðlunun qayýdýþý
Çəkməyəcək uzun müddət.

Gözləyirəm yollarýný,
Hardasan ey ərən türküm?
Gör kimlərə qalýb yurdun,
Övladlarýn pərən, türküm.

Yetir yeni qəhrəmanlar,
Qoy göstərsin hünər onlar.
Þəhid olub neçə canlar,
Sað qalýbdýr haran, türküm?

Tamahkarýn zorbasýndan,
Yadellinin hərbəsindən,
Müxənnətin zərbəsindən,
Sýzýldayýr yaran, türküm.

Ayaq üstə qalacaqsan,
Aləmə hay salacaqsan.
Yenə özün olacaqsan,
Öz yaraný saran, türküm.

Haqq axtaran saf gözün var,
Deyilməmiþ çox sözün var.
Tarixlərdə mərd izin var,
Zamanlarý yoran türküm...

Xeyli fasilədən sonra
Sentyabr 2023

Bura qədər yazdýqlarým
Ýþðal vaxtý olanlardý.
Zaman gəldi türk oðlunun
Hayqýrtýsý yenə coþdu.
Səs-sədasý bir sel kimi
Sərhədləri aþdý-daþdý.
Cavab gəldi o qocaman
Türkiyədən tez zamanda.
Ərdoðanla Heydər oðlu
Birləþdilər həmin anda.
Bir məsəli bu yerdə
Deməsəm doðru olmaz.
Sözlərimin qiyməti,
Dəyəri də sayýlmaz.
Türkün türkdən özgə yox
Nə dostu, nə qardaþý.
Bu qardaþlar bir olsa,
Türkün aðrýmaz baþý.
Bu amalla birləþdi
Türkiyə, Azərbaycan.
Yaðýný öz qanýna
Etdilər yaman qəltan.

Yeni tarix yaratdý
Ýlhamla Ərdoðaným.
Düþməni ordan atdý
Ýlhamla Ərdoðaným.

Birləþdi türklər yenə,
Zalýmýn taxtý dönə.
Can dedi bir-birinə,
Ýlhamla Ərdoðaným.

Ýki can bir qəlb oldu,
Düþmən saralýb soldu.
Dedilər haqq bu yoldu,
Ýlhamla Ərdoðaným.

Haqdan gələn səsdilər,
Tufan kimi əsdilər.
Yaðý önün kəsdilər
Ýlhamla Ərdoðaným.

Tarixinin əvvəlindən
Nələr çəkib Azərbaycan.
O sərvəti, var-dövləti
Qan uddurub ona hər an.
Ac qurd kimi tökülüblər
Üzərinə amansýzlar.
Bu talaný izlədikcə
Tarixin də caný sýzlar.
Bu torpaqlar əzəlindən
Türkün halal torpaðýdýr.
Bunun əksin düþünən kəs
Dost deyil o, bir yaðýdýr.
Putin, Makron, bir də farsýn
Azðýnlaþmýþ quduz iti
Nə etsən də barýþmazlar,
Düþməndirlər türkə qəti.

Otuz illik bir arada
Talan oldu o Qarabað.
Ermənilər vəhþi kimi,
Eylədilər onu dað-dað.
Türk oðlunun bitti səbri,
Aslan kimi durdu yerdən.
Haykýrtýsý ön cəbhədən,
Qarabaðdan gəldi birdən.
Qýrx dört gündə nələr oldu,
Aðlýmýzda hələ onlar.
Pakistanýn, Türkiyənin
Dəstəyini düþmən anlar.
Azərbaycan, Ermənistan
Türk yurdudur, bilsin yaðý.
Ruslar, farslar gözün çəksin,
Azad etsin Qarabaðý.
Orda mənim millətimin
Neçə-neçə þəhidi var.
Vətən üçün canýn verib,
Qanýn töküb o insanlar.
Torpaðýnýn hər qarýþý
Müqəddəsdir varlýðý tək.
Bir çərək də verməz daha,
Bu torpaqdan gözünü çək.

Þükür kərəminə ey uca tanrým,
Düþməndən qisasý aldý əsgərim.
Otuz il dözmüþdü bir əsarətə,
Yaðýya vəlvələ saldý əsgərim.

Yýxdý qalasýný, yýxdý bürcünü,
Göstərdi tükənməz, sýnmaz gücünü.
Üzünü bozardýb aldý öcünü,
Onlarýn içinə daldý əsgərim.

Axýr ki ədalət tapdý yerini,
Atdý bir tərəfə dərdi-sərini.
Cəmlədi özündə hər hünərini,
Zəfəri bu yolda bildi əsgərim.

Əflatun, haylarýn yoxdu çarasý,
Onlardýr dünyanýn pis üzqarasý.
Türkün torpaðýnda yara-xorasý,
Onu da kökündən sildi əsgərim.


Tarixin təkəri geriyə döndü,
Yatmýþ div yuxudan oyandý daha.
Þərəfsiz, hiyləgər bu qan soranlar
Divlə qabaq-qarþý dayandý daha.

Olsa da zalýmýn arxa-dayaðý,
Məzlumun Allahý baþý üstədi.
"Gec olar, güc olar" deyib atalar,
Müxənnət baþýna daþý istədi.

Ýndi yaxþý gördü bu kəmfürsətlər,
Özgə torpaðýnda sülənmək nədir?
Halaldan özündə olmayan þeyi,
Haramla özgədən dilənmək nədir?

Bilmirdin təpiklə vurduðun zərbə
Bir zaman qayýdýb özünə dəyər?
Ölkə rəhbərinin güclü pəncəsi
"Dəmir yumruq" olub gözünə dəyər?

Girin yuvanýza siz ey zalýmlar,
Bizim yolumuzdur Qurana doðru.
Artýq zaman gəlib, vaxt yetiþibdir,
Gedir ULU TÜRKÜM TURANA DOÐRU!
Sosyal Medyada Paylaşın: