Sen çaðýr diyordun, hemen gelirim,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Seni nerde arar, nerde bulurum,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Adýný söylerken, dilimden düþtü,
Toplandý martýlar peþinden koþtu,
Bembayaz dalgalar boyumu aþtý,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Hani siyah gülüm, hani hediye,
Dolaþtým her semti, göreyim diye,
Gizlenirsin benden söyle ki niye,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Ýki yakan çehrendir, boðaz kakülün,
Masmavi deniz mi, gök mü vekilin,
Benden sakladýðýn nedir müþkülün,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Çaðlardýn her gece, kesildin sustun,
Sinemi açýnca selamý kestin,
Gizlendin mi yoksa, bana mý küstün.
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
Sanmaki aþkýmýn büyüsü bitti,
Hayalin gözüme bulutlar kattý,
Aðladý Birisi, peþinden yitti,
Nerdesin Ýstanbul, görünmüyorsun.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.