Dudak arasý bir fýsýltýyla tek hecelik bir sesleniþle müjdelenmiþ im ‘’kýz’’ deyip döndüler geri sonra dediler kýþ vurdular dizlerine výþ výþ niye olmamýþ bunlarýn eri
ben kara kýþta doðmuþum gözlerimin nemi, buðusu korkutmasýn seni üzerime yaðan her kar tanesini nefesimde sýkýp boð muþum
kalemin kurþunuyla vurulurum sen sýyrýlýrsýn benden hayat eðriti durur kesilir soluk bin ahla acýlar akar kýzýl þiirlere oluk oluk
kaç delikli süzgeçten su geçirildi kaç tas biriktirildi kýrkým çýksýn diye kaç taþ atýldý içine böyle ruhum korkuyla irkildi
bütün kabuslar bende gömüldü isimsiz hüzün taþlarý yüreðimde kimsesiz bilmiyorum hangi duygum sað hangisi öldü
ömrüm tükendi bitti meðer acýlara doðmuþum gönül soframda kara bulutlar hiç çekilmedi gitti
Çiðdem Çimen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem Çimen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.