Zýrhlý duvarlar sarmýþ Mazlumun Kapýsýný... Biri kainatý yýkacak güçte Hipersonik füzeler savurmakta; Birinin cebinde üç beþ taþ; Çocuðuna taþ bulma çabasýnda... Biri medeniyetin tek diþli canavarý; Öbürü Ortadoðu’nun ta kendisi Doðunun kapýsý yani...
Misket bombalarý yaðmakta göklerden Biri sana, biri bana... Biraz Arap’ýn baþýna, biraz Türk’ün baþýna Biraz Rus’un baþýna, biraz Çin’in baþýna Biraz da Hindu’nun elbet... Ortadoðu dövülüyor yani Ulu orta... Kývýrcýk saçlý kara gözlü bebenin Kara bahtýnda...
Bir avuç topraða sýðmýþ Dünyanýn öbür yarýsý Dünyayý esir almakta, Siyonizm’in sarýsý Sorarým þimdi size Vicdanýnýza,yüreðinize Filistin mi dövülüyor? Doðu mu! Böyle darmadaðýn olan, Ýslamýn sancaðý mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Cuma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.