Feri Kalmadı
Feri Kalmadý
Aðlatma ey yar! Ýnsaf et artýk
Yüzümü soldurdun, feri kalmadý
Yüreðim yaralý, bedenim yýrtýk
Kaþýya kaþýya deri kalmadý.
Soðuk rüzgârýnla külüm savurdun
Azabýn bitmiyor, ruhum kavurdun
Yar gönül baðýmý çöle çevirdin
Baþaklar kurudu, darý kalmadý.
Büyülü maskeyi çektin yüzüne
Nasýl da inandým tatlý sözüne
Gönlümü kaptýrdým ela gözüne
Ciðerim erittin, zarý kalmadý.
Elemin yüzünden çattým kaþýmý
Yar zulmün yok etti sabýr taþýmý
Geceyi görünce döktüm yaþýmý
Gözümü kuruttun, nuru kalmadý
Evrimler geçirdi aklýmýn geni
Amansýz tutkuyla sevmiþim seni
Sýrýlsýklam etti yar aþkýn beni
Sayende üstümde kuru kalmadý.
Þeytaný kov artýk, kanma diyorum
Þu sonsuz âlemde yanma diyorum
Bende hakkýn olur sanma diyorum
Ruhumda bu aþkýn kiri kalmadý.
Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.