GÖNÜL

_ _ . / _ . _ . / . _ _ . / _ . _

Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün

GÖNÜL

Boþ düþlerin peþinden, umarsýz koþar gönül.
Sarhoþ misâli yolda, durulmaz coþar gönül.

Aþkýn zarif kabýnda duran tatlý bâdeden,
Bir damla içse sanki denizden taþar gönül.

Can yakma der yalandan öðütler verip durur,
Her nerde þerha görse, kapatmaz deþer gönül.

Muhtaç iken inatla kibirden yelek giyer,
Gök kubbe el uzatsa, tutunmaz düþer gönül.

Yýllarca en belâlý tavýrlarla hükmeder,
Mahþerde dertli dertli nedâmet yaþar gönül.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU




Sosyal Medyada Paylaşın: