YAŞLANDIKÇA, ADIN DÜŞMÜYOR DİLDEN
Yaþlandýkça, adýn düþmüyor dilden
Vazgeçemez gönül sevdiði gülden
Sevmiþtim ben seni can-ý gönülden
Görür görmez âþýk olduðum sendin
Hâlâ seviyorum dün gibi seni
Dönmeyen zamanda gün gibi seni
Tadýna doyumsuz o gül buseni
Her gün düþlerimde bulduðum sendin
Gülpembe dudaðýn goncadýr nemli
Bakýþlarýn hâlâ aþk ile demli
Senden ayrý düþen gönlüm elemli
Hasretle sararýp solduðum sendin
Yüzün gül açarken ay neyin nesi
Coþar dolunayla bülbülün sesi
Itrýnda gül kokan göðsün nefesi
Her nefeste aþkla dolduðum sendin
Aþkla baþým duman dil efkâr idi
Yüreðim yanardað tenin kar idi
Yanaðýn gül pembe benin var idi
Saçlarýna kurban olduðum sendin
Okþar iken saçýn sýrma telini
Sarsam sarmaþ dolaþ ince belini
Koklamak isterim gonca gülünü
Candan özge cânân bildiðim sendin
Þaban AKTAÞ
17.10.2023 - 12.56
GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.