Dünyanýn en büyük yüküdür aklý sende olmayaný yüreðinde taþýmak Beni istemiyordu ama gözlerime bakýyordu nasýl bir cezaydý bu Bir mülteciydi kalbim Kalbim ona doðru göç ediyordu Ýstanbula benziyordu
Ýlk kez korktum yaðmurdan Bir kokudan Bir yabancýdan
Yarýndan kovdu beni dünde yaþýyorum artýk
Kahrolsun bu karanlýklar Bu mesafeler Bu zaman
Bir mülteciydi kalbim Unutuldum Öldüm Topraða verildim
Turgut Sakin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞairTurgutSakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.