GİTTİN

GÝTTÝN

þimdi
yaþamdan daha çok ölüme yakýn olduðum için yazýyorum bu þiiri

ne kadar yakýnsan o kadar uçurum
anýlar yollar aramýzda duvarlar gibi

gözlerinle gözlerim arasýna uçurum koydun
biliyorum geleceðin yok senin

dündü
terk ederek bana bütün hüznü
ve ölümü
bir gelin gibi süsleyerek gittin

kaybettim düþlerimi
gülüþlerimi
oysa güçlüydü yüreðim
bölündüm
ürperdim
eridim

güneþte sadeydim
ýþýkta liderdim
karanlýkta yenildim

gece karanlýk
sende öylesin

þimdi bu þiiri sana yazdýðýmý nerden bileceksin

bilsen
sen yokken
kaç kez karanlýða bedel ödedim

olsun
gözlerini gördüm ya
ellerini tuttum ya
ben artýk hiçbir kavgada
yenilmeyeceðim

seni bu dört duvara anlatacak kadar bile cesur deðilim

duraklar otobüslerini
istasyonlar trenlerini
limanlar gemilerini
nasýl beklerse
ben seni öyle beklerim

biliyor musun
ben aðlamayý hýçkýrýklara boðulacak kadar çok sevdim
bak git gide zayýflýyor sesim

ben seni büyük sevmiþtim
belki de bu yüzden
böyle büyük oldu gidiþin

gittin
senden sonra hiçbir þey iyi gelmedi bana
üstelik sende gelmedin

gittin
ve giderken yaðmura aðlatmayý öðrettin
oysa sen benim için
çiçekçide unutulmuþ bir buket gibiydin
gamzesi düþüncemi oyan
gittin
huysuz çocuklar gibi hasretin
ayaküstü seviþmelerimiz vardý yaþanan
ve diþli öpüþmelerimizde uzatma süreleri
incinir mi masum dudaklarýnýn kan kýzýlý gülleri
sanmam
gittin
ben açýlamayan
sýkýþmýþ bir çekmece gibiyim
yakýlmak için yazýlmýþ þiirleri saklayan

gittin
ve ben hala acemisiyim çekip gitmelerin

nerden bilsin
resmine söyleyemedim
ve hala öldüðünden haberi yok bu þiirin

Turgut Sakin
Sosyal Medyada Paylaşın: