KALBİMDEN KALBİNE MEKTUPLAR

Gren Fields çalýyordu gözlerinde
Ve... dalýyordu gözlerim maziye, mazideki aþka
Takvimler fi tarihini gösteriyordu
’Senden Bana Ne Kaldý Hatýralardan Baþka ’
Ama unutamadýðýn hatýran
Ama unutamadýðým gözlerindi

Ve ben
Gözlerim kapalý... yüreðimde bir yangýn
Duygularým sonbahar, güz ve hüzün !
Dalýp dalýp gidiyordum geçmiþimin masalsý
Mutluluklarýna

Þimdi hangi þarkýlar çalýyor radyomda
Ve ben... þarkýlarla unutuyorum acýlarý
Unutmaya çalýþýyorum ayrýlýðýmýzýn hüznünü
Yine sana mektubum... kalemim... defterim
Ýþte benimle onlar ve birazda sen demek
Benim için... ama sen demek, sensin gözlerimdeki
Bu hiç sonu gelmeyen roman

Penceremdeki hüzün
Senin ve benim dinmeyen gözyaþlarýmýz
Kapý çalýyor yüreðim oynuyordu yerinden
Her seferinde sen diye koþuyorum...sonra
’Allah’ým’ diyorum

Araya seneler girdi... bu aradaki zaman
Seninle dolu hüzünlerim benim
Gözyaþlarým
Kalbim çarpýyor, uyuyamýyorum
Herkes uyuyor
Ben sana yazýyorum... hem yazýyor
Hem aðlýyorum... neden mi diyorsun ?
Neden gelmiyosun ? nedensiz yaþamak var mý ?
Ýçimdeki þarkýlar çalýyor nedensiz
’’ Dönmeni bekledim her yýl umutla ’’
’’ Mevsimler güze döndü, gelsen ne çýkar ’’

Gel yeter ki, mevsim güz olsun, kýþ olsun
Sen baharý getireceksin gözlerime
Yüreðime, bahçeme, sen gel yeter ki

Annen ve kalemi ve kaðýdý ve kuþlarý
Ve kedisi de özledi seni

Günay Koçak

12. 10. 2023




Sosyal Medyada Paylaşın: