AYRILIK YAĞMURLARI
Çaresiz bir kuþ gibi uçtun avuçlarýmdan
Sessizdi önce gidiþin... sonra
Çýðlýklarda kaldý kalbim
Islak þiirler döküldü dudaklarýmdan
Resmin avuçlarýmda
Resmin duvarlarýmda
O aðlamaklý... ben aðlardým
Mektuplarýmýzda kalýrdý tüm hasretimiz
Romanlardan yüce hayallerim vardý
Ben seni beklerken benliðim erirdi
Sabahlarý çekilmez olurdu bazen uyanmak
Sonbahar gelirdi þiir bahçelerime
Önce ben aðlardým telefon ettiðinde
Sonra hüzünlü sesin teselliler kuþanýrdý
Sýkýntýlar ilmek ilmek karýþýrdý beynimde
Yine de sana koþardým her zorlukta
Siyah bir gül’dün
Pembe bir güneþ’tin sabahlarýmda
Yüreðim öylesine kan aðlasa da
Gözlerinde yitirdim, baktýðýmda aynalarda
Papatyalar kadar güzel hayallerimiz vardý
Sonra aramýza gözü kanlý ayrýlýklar girdi
Artýk hiç bir soruyu bilemiyor dudaklarým
Senle - benim kaderimize de
Ayrýlýk yaðmurlarý yaðdý
Günay Koçak
2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.