Kurumuþ pýnarým ,akmýyor selim.
Tutmuyor dizlerim ,bükülmüþ belim.
Esmiyor gönlümde ,sevdalýk yelim.
Þimdi yell desen hoþ, demesen de hoþ.
Yar gönlüne koymuþ, suru, taþlarý.
Ondandýr çatýlmýþ, kalem kaþlarý.
Zeytin yeþil gözden,akan yaþlarý.
þimdi sil desen hoþ ,demesen de hoþ.
Gönlünde yok idim, zaten ýraðým
Sevda yollarýnda, toyum çýraðým
Bitmiyor gönlünde, matem, firaðým
Þimdi gel desen hoþ, demesen de hoþ.
Ben yazdým sevdada ,alýn yazýný.
Çektim cevrü cefa ,onca nazýný.
Kýrdýn attýn naðme,garip sazýný.
Þimdi tel desen hoþ ,demesen de hoþ.
Son bakýþ iþledi ,bu cinayeti
Vefasýz gönlünün, neydi niyeti.
Bilmedin ne kadir ,ne de kýymeti.
Þimdi bil desen hoþ, demesen de hoþ.
Bir tek caným vardý, sanki oncamý.
Sevda denilen þey,biten, soncamý.
Dalýnda soldurdun, narin goncamý.
Þimdi gül desen hoþ, demesen de hoþ.[ /kalin
]
Nûriye Hsbk Akyl üstadenin kýymetli yorumu þiire dahil etmekten büyük gurur ve kývanc duydum kale saðlik gönüle -ruha saðlik ola
Ne güzel anlatým âþk’ý sevdayý
Okuyarak aldýk acýdan payý
Kim soldurmadý ki narin goncayý
Þimdi el desen hoþ, demesende hoþ
Nûriye Hsbk Akyl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.