ULUĞBEY'Lİ BİR VELİ

ULUÐBEY’LÝ BÝR VELÝ

"Hasan Gazi"den almýþ o güzel soyunu
Cezayir’de Velî diye anýldý ulu "Veli Dede"babasý
Romanya Ulubey’de de vardý bir amcasý
Macaristaný güle boðdu, bir diðer "Gül Baba" amcasý

"Gelincik Ana" nenesi baktý yetime
"Hatice Sultan" süt verdi bu Velî’ye
"Fatýma Sultan" eþ olup yüz sürdü eþiðine
Kýbleye doðru durdu, aþý desen pek bir boldu.

Hüseyin’di "Baba" oldu, "Dede" oldu
Gönüllere "Sultan" oldu
Çilehane’de iki defa Kýrk günü doldurdu
Koca orduyu bir kaþýk bulgur ile aþa boðdu.

Tekkesinde vardý onca seven sayaný
"Kara Haydar" evlatlýðý yaptý onca sinsi planý
Üç yüz eþkiya ile gece yaptý baskýný
Katletdi onca deðerli cân-ý

Ahh Hüseyin’im vah Hüseyin’im
Yanýndan koynundan hiç ayýrmadýðý aldý o güzel cân-ý
Kim soktu Haydar’a bu fitne fesadý
O da onmadý astýlar Ýstanbul’da o Kara vicdaný

Hüseyin adý ile doðdu, ismini büyük dedesi koydu.
Onca insan mateme durdu
Dört yüz senedir yandý durdu yürekler köz oldu
Uluðbey’li Hüseyin gönüllerin Veli’si oldu.

Adým Ali’dir nâm-ý diðer "Toprak"
Vasiyet ettim ben olunca toprak
Koyun beni bubam ile Veli bubamýn koynuna.
Sahipsiz mi kalmýþ Veli Baba’nýn Topraðý demesinler.

***
Sosyal Medyada Paylaşın: