Gökyüzü mavisini kaybetti bu gece, Yýldýzlar dudaklarýný çaldý. Kimse sormuyor ki ne zaman döneceðim diye. Bir kadýn anlatýyor bana ,yýllarca süren yalnýzlýðýný. Biri daha baþlýyor gözlerini açmaya ,dudaklarýmla. Ayný adam deðilim, bir önceki þiirleri yazan. Göðe bakar gibi bakarým kadýnlara , sonra gözlerimle bürünürüm içime. Bir kadýn oturur ; çýplak rüyalarýmýn ta dibine, herkes bilir bu benim düþlerimdedir. ve biri vardýr, kaldýrýr perdeleri üstümden . sonra benim ellerimle soyunur ,utanmayýz ve elbiselerimle onun elbiseleri karýþýr birbirine. Baþka bir yerde ayný saatlerde Bir kadýn ölür sokaðýn baþlarýnda; Herkes bilir , Çokça susarlar, Umursanmaz , kimisi saçlarýný tarar o anda, kimisi aynalara bakar; ne çoktur aynalar, ne çoktur kadýnlar! Ve ne çoktur; dünyanýn efendisi olduðunu sanan erkek müsveddeleri. Kadýn ,öldüðüyle kalýr her zaman olduðu gibi.
Baþka bir yerde; Baþka bir kadýn vardýr, sýrlarýný saklar. Ne ben bilirim onu, ne de o bilir beni. Karanlýk odalarda seviþiriz ancak, O baþka bir kadýndýr, ben de, öyle bir adam. Bizim dýþýmýzdakiler rüyadýr. Sarýlýrýz ancak o uyandýðýnda, ben uyandýðýmda ise, tek gözyaþýyla uyanýrýz, tek güneþle, tek denizle. Söyleyin þimdi kim benden, kim ondan beter! Kim daha çok aðrýr bu karanlýk gece içinde! Kim daha çok sever bu karanlýk gece içinde! Kim daha çok ölür bu karanlýk gece içinde! Kimse bilmez. Kimse bilmez ki, biz ayný havayý soluduk, ayný yemeði yedik, ayný þarabý içtik, ayný müzikte dans ettik birbirimizin kollarýnda. ve ayný rüyayý gördük ,geldi geçti yýllar. Ve kimse bilmez tüm bunlarý, bizim aramýzdaki sessiz anlaþmanýn sessiz þarkýsýný, sessiz çýðlýðý, sessiz sevinci, sessiz gururu ve sessiz acýsý olduðunu. Gökyüzü yine mavisini kaybeder, bir gece içinde. Ben ,dudaklarýný çalan yýldýzdan geri getiririm dudaklarýný. Sonra öperim sonsuzluða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.